Afgelopen zaterdag hier in Luik. Eerst een flashmob op Place St. Lambert, daarna dezelfde groep bij ons om de hoek op Place St. Leonard. Ik heb ze nét gemist, jammer, ik hou van flashmobs. Ik heb aan de allereerste in Amsterdam meegedaan!
En er is een officiële site: http://www.tributetomj.be/
Inclusief instructievideo, zodat ook jij en ik de enige echte Beat It-dans kunnen leren. Misschien een idee voor een Nederwalenmiddag? 😉
Wat een supergeweldig weer hadden we dit weekend!!! Het was Zomer. Heerlijk om op ons fantastische terras op een fatboy te hangen.
Evy, 8 jaar oud, gaat natuurlijk niet in de zon zitten met een boek, nee, die gaat op het terras rollerbladen. Ook zijn we er-op-uit geweest. Gisteren hoefden we niet zo ver. Vlak bij ons huis, op Place St. Leonard, was een festiviteit, georganiseerd door het Creahm. Dat is een centrum hier in Luik, dat de artistieke talenten van verstandelijk gehandicapten probeert te ontplooien. Omdat het centrum dertig jaar bestaat, werd er een mandala géant gemaakt op het plein, met stoepkrijt. Iedereen mocht meekleuren en natuurlijk hebben Evy en Mara ook een stukje aan de mandala bijgedragen (ik heb nog internet gezocht of er ergens een foto van was geplaatst, maar ik heb niks kunnen vinden). Daarna was er muziek, werd er gedanst, gedronken en gegeten. Heel gezellig! Er waren vooral mensen uit onze buurt en dat is een bepaald slag mensen. Artistiekerige hippies, zo zou ik het omschrijven. Volgens mijn schoonzusje Sarah noem je dat in het Frans bobo’s: bourgeois bohémien. Daar had ik niet eerder van gehoord, maar Google natuurlijk wel. Volgens verschillende sites zijn bobo’s: yuppies die zich voordoen als niet-yuppies. Door zich te hullen in India-kleren, yoga-lessen te nemen en over hun chakra’s te praten 😉
En vandaag reden we naar het mooie plaatsje Tilff. De parade met de reuzen hebben we dit keer niet bekeken; in plaats daarvan gingen we naar een brocante, in een straat waar vrienden van ons wonen. Zoals de meesten inmiddels wel weten ben ik gek op rommelmarkten, dus ik was in m’n nopjes. Voor 50 cent een jaren-70-koffertje gescoord en voor de kinders nog wat speelgoedprulletjes voor 10 cent enzo. Voor kinderen waren er spelletjes te doen, je kon jeu-de-boulen en natuurlijk een biertje drinken en een pain au saucisson eten. In de volle zon. En toen we thuiskwamen heb ik nog heerlijk op het terras gezeten. In de volle zon.
Hoe was jullie weekend?
Hier dan eindelijk een foto van onze keuken. De foto is een dag na de verhuizing gemaakt en dus nog niet helemaal ‘georganiseerd’. We zijn nu drie weken later en hij is nog steeds niet helemaal georganiseerd. Het werkblad kwam met een kras en de winkel (“Mailleux, cuisines de rêves!”) kwam laatst een nieuw werkblad installeren. We zijn nu slechter af dan met die kras. Als je de kraan opendoet, is het warm water koud en andersom. Ook wiebelt de kraan en een poot onder het werkblad is niet echt goed teruggezet. Met andere woorden: Mailleux moet nog een keer langskomen om onze ‘cuisine de rêve’ te ‘optimaliseren’. En zelf moeten we nog lampen installeren, het groene gedeelte schilderen en iets achter het kookgedeelte plaatsen (tegels ofzo):
Mara is dol op de katten. Tony is té aardig en laat zich constant door haar in de wurggreep houden ; )
Carmella is niet zo makkelijk te pakken. Maar ik heb haar wèl op de foto kunnen zetten:
Evy vermaakt zich goed op de bovenverdieping. We wonen onder een schuin dak met metalen balken en dat is leuk klimmen en klauteren:
Vandaag heeft Benjamin de douchewand geplaatst, wat fijn is, omdat nu niet meer de hele vloer nat wordt als we douchen. Volgende keer dáár een foto van!
…ik heb nog steeds geen foto’s van ons nieuwe huis. Dat wil zeggen, ik heb wel foto’s gemaakt, maar kan ze even niet posten op m’n blog wegens computerproblemen. Geduld, geduld dus!
Hoe gaat het? Goed wel. We moeten nog steeds orde op zaken stellen, maar dat zal de komende tijd niet anders zijn. Inmiddels zijn de kinderen weer naar school. Mara zit nu in De Eerste Klas en is dus echt groot. Evy zit alweer in de derde en heeft elke dag huiswerk. Daar heeft ze meestal héél weinig zin in, dus dat is een dagelijkse strijd, zucht. Ik probeer nog steeds mijn tweetalige opvoeding erin te houden, maar dat is niet zo gemakkelijk. Ik ben nog altijd de enige die Nederlands met ze spreekt en dat is niet genoeg. Mara maakt allerlei kromme zinnen als ‘Mama, ik wil que je meegaat met ik’. Kijk, ze probeert het en wil het graag goed doen, maar ik ben als Nederlandstalige invloed zwaar in de minderheid! En dat vind ik jammer.
En o ja, we hebben er dus een kat bij. Dat was niet de bedoeling, maar het arme beest zat haar longen uit haar lijf te miauwen, in een garage/schuur vlak naast ons huis. En daar kon ik haar als kattenliefhebber natuurlijk niet laten zitten. De eerste week heeft ze in onze garage gewoond en nadat ze ontwormd en ontvlooid was, mocht ze naar binnen. Tony was daar niet zo blij mee en heeft wat af zitten blazen en grommen. Maar inmiddels zijn Tony en Carmella (jaja, het is weer een vrouwtje – arme Ben – en ze is vernoemd naar de vrouw van Tony Soprano) vriendinnen. En breken graag samen de boel af. Het is een leuk duo. Tony zwart en Carmella helemaal wit. En ongeveer even oud en dezelfde bouw, dus ‘esthetisch’ gaan ze goed samen.
Ik heb nog een vraag. Voor een Belg die als freelancer werkt en die toevallig mijn blog leest. Ik werk dus als juf Nederlands voor een talenschool (als ‘bediende’ zoals dat in het Vlaams heet), maar de tijden zijn zo onregelmatig dat ik graag freelance werk ernaast zou doen. Schrijven voor het een of ander. Maar ik heb gehoord dat het duur is om in België als freelancer te werken, bijvoorbeeld door de verplichte ziektekosten die je betaalt. Hoe kan je een vaste baan combineren met freelance werk? Wanneer is dat rendabel? En waar is bijvoorbeeld een informatiepunt waar ze al dit soort vragen kunnen beantwoorden? Help!
Over niet al te lange tijd hebben we een housewarming party (datum nog niet geprikt). Wie wil komen, is van harte welkom!
Ik ben in Amsterdam. Het was alweer een tijdje geleden, maar er is natuurlijk niks veranderd. Toeristen met plattegronden, trams, bussen, langsscheurende taxi’s, hippe moeders met hippe kinderen in een bakfiets, trendy geklede studenten met oversized zonnebrillen, de grachten, de overdaad aan leuke winkels. Vanavond gegeten in eetcafe Het Pakhuis met goede vriendin Elsbeth. Hier kwamen we als studenten ook altijd. Daarna nog wat gedronken met goede vriend Maarten. Op een terras aan een gracht. Die goeie ouwe tijd… Overdag heb ik mezelf goed vermaakt. Mijn heerlijke boek ‘The Time Travelers Wife’ uitgelezen op een terras in de zon en een film gezien in de oudste bioscoop van Nederland. Een fijne feelgood film, getiteld ‘Marcello, Marcello’.
Ik ben in Amsterdam omdat mijn goede vriendin Alina een boek heeft geschreven. Gisteravond was het publicatiefeestje en daar wilde ik natuurlijk bij zijn. Samen met goede vriendin Ellen stapte ik een taxi, op naar comedyclub Toomler. Daar was een borrel met lekkere hapjes en een stralende Alina die het eerste exemplaar van haar boek – Domweg gelukkig in de Kalverstraat – zou overhandigen aan stand-up comedian Raoul Heertje. Alina heeft keihard gewerkt aan dit boek en verdient het dat het wordt uitgegeven, dat het een succes wordt. Ze hield een geestige speech, overhandigde het boek aan Raoul en ook hij hield een grappige speech. Daarna dronken we nog wat wijntjes en gingen met een ‘select’ gezelschap eten in Amsterdam-Zuid. Op kosten van de uitgeverij. Het was een geweldige avond. En ik ben supertrots dat ik in het dankwoord van haar boek wordt vermeld!
Morgen ga ik terug naar Luik. We wonen sinds twee weken in de loft, er is nog veel werk te doen, we hebben een tweede kat (gevonden bij ons voor de deur), Evy is inmiddels acht jaar oud, we hebben inmiddels thuis internet en het nieuwe schooljaar is begonnen. Zover de update. Tot later, vanuit Luik.
Hèhè, ik kan even op m’n werk tussen twee lessen door een berichtje tikken. We zijn verhuisd!!! De verhuizing zelf ging opvallend snel. We hadden hulp van zo’n man of 15 en het ging allemaal soepel. Nu wonen we dus in een chaos. Natuurlijk staan nog overal dozen. Er ontbreken plafonds. De kamers hebben geen deuren. En er is nog niks geschilderd. Minor details 😉 Benjamin heeft tot gisteren zich uit de naad gewerkt om de houten vloer te leggen. Daarbij ben ik nog gewond geraakt, omdat hij per ongeluk een houten plank met volle vaart in mijn gezicht sloeg. Ik ging nog net niet knock-out. Bloed, zweet en tranen: we hebben het allemaal voorbij zien komen.
Tot vandaag hadden we geen warm water, maar als het goed is kan ik vanavond een WARME douche nemen! Jihaaaa! En gelukkig is de keuken geïnstalleerd en werkt alles.
Gisteravond heb ik tot 1 uur ’s nachts naar de kat gezocht, die was voor het eerst naar buiten en meteen spoorloos verdwenen. We wonen vlak bij de trein, dus ik was bang dat de sukkel al was overreden, maar uiteindelijk vond ik haar achter in de tuin van de buren (een ontmoetingscentrum voor Italianen, dus ik kon makkelijk nog aankloppen). Ze zat ergens hoog, dus ik heb nog nog met een ladder tussen prikkeldraad moeten manouvreren om Tony te bevrijden. Die gaat voorlopig niet meer de deur uit.
Helaas, nog geen foto’s. Thuis hebben we nog geen internet (wordt aan gewerkt). Later, moet nu gaan en bedankt voor alle lieve berichtjes!!!
Lisa in Luik 
Recente reacties