Sintzooi 8 december 2008

Dus, we hadden Sinterklaas gevierd (zie twee berichten hieronder). De dag erna deden we het nog eens dunnetjes over met Bens werk in pretpark Plopsa Indoor in Hasselt.
In Plopsa is het goed toeven voor ouders en kinderen, zeker als het park is afgehuurd voor één bedrijf: geen ellenlange rijen om één minuut in een attractie te gaan. De enige lange rij was die om even met Sinterklaas te kletsen en een bord snoep in ontvangst te nemen (Belgische sinterklaastraditie: bergen snoep leggen op een bord). Aan ’t einde van de avond konden we nog voor de kinderen een cadeau afhalen. Dit cadeau had ik van tevoren van een lijst uitgezocht, maar blijkbaar niet goed, want Evy was zeer teleurgesteld. Haar ‘Scope’ (supercool apparaat dat alles 200 keer vergroot) was ‘nulle’. En Mara’s Little People vliegtuig misschien toch wat te kinderachtig.
De dag erna kwam Bens zus Sarah langs. En incroyable, Sint was ook bij háár langs geweest met cadeaus voor Evy en Mara! Sint Sarah weet precies wat kleine meisjes leuk vinden en haar cadeaus zijn altijd een schot in de roos (denk aan Disney Princess lipgloss en een Charlotte au Fraise pop die lekker ruikt. Charlotte au Fraise is in Nederland beter bekend als Strawberry Shortcake, maar Franstaligen moeten altijd alle namen veranderen).
Vanavond kwam Bens moeder op bezoek. Wat denk je? Sint en Piet hadden ook háár verrast met cadeaus voor de kleinkinderen! Bens moeder is compleet into biologisch dynamisch wereldverbeterende toestanden, en ja, ze kwam binnen met een tas van Oxfam. Dat betekende verantwoordelijke kinderboeken en een muts en sjaal, hoogstwaarschijnlijk door blinde weeskinderen met één arm in Oezbekistan in elkaar geknoopt.
Het is allemaal heel leuk, maar we hádden al geen plek voor al het speelgoed. Ben en ik hebben zitten peinzen en piekeren over een nieuw opbergsysteem. Alles in een hoek van de kamer kwakken? (zo’n beetje de manier waarop we dat nu doen) Misschien nog wat handige Ikea-dozen kopen? De kamer die wij gebruiken als ‘kantoor’ omtoveren tot speelhok? (’s avonds deur dicht en je ziet er niks meer van)

Suggesties zijn altijd welkom : )

Advertenties

Heerlijk avondje 6 december 2008

Om half zeven zaten we met z’n vieren pizza te eten, toen er ineens hard op de deur werd gebonkt (dat was Bens zus Sarah, die we hadden geïnstrueerd). Evy sprong van schrik bij haar vader op schoot, Mara dook in blinde paniek onder de tafel en stootte daarbij haar hoofd waardoor ze in tranen uitbarstte. Na haar zo goed als wel getroost te hebben, opperde ik opgewekt dat we maar eens moesten gaan kijken bij de deur. ‘Ga je mee, Mara? Kijken of dat de Sint was!’ Nee, schudde Mara met een zorgelijk gezicht. En Evy stond ook niet te springen. Uiteindelijk was het Benjamin die de deur moest opendoen en ja hoor, daar stond een grote zak vol cadeaus! Binnen een minuut of twintig waren alle cadeaus uitgepakt (en daar heb ik dan een maand lang zo m’n best voor gedaan, winkels in en uit, wát moest ’t worden).
De buit: voor sámen een Playmobil manege (ze zijn in een paardenfase), voor sámen een pakket met klei, voor sámen een knikkerbaan. Voor Evy een Barbie met bed, een glitter-blingbling- roze riem, een Polly Pocket poppetje, een boek (‘Spoken bestaan niet’; Evy is nogal snel bang), een mini boter-kaas-en-eieren-spelletje, een zakje knikkers en een educatief boekje met 300 vragen en antwoorden (minst populaire cadeau, uiteraard).
Voor Mara een Barbie met keuken, bellenblaas (‘en dat wilde je zo graag hebben!’ riep Evy toen ’t was uitgepakt), een Polly Pocket poppetje, een boek (‘De natte kip’, over zwemmen, Mara vindt haar zwemles soms wel érg spannend), een frutselding dat ik in een tweedehandswinkel vond en een pop in een badje. En natuurlijk waren er pepernoten, marsepein en chocoladeletters.

(Ik me heb ingehouden! Maar ik word altijd erg enthousiast als ik cadeautjes moet kopen en vind het geweldig om door speelgoedwinkels te struinen. Ik kan me zó goed herinneren wat ik als klein meisje leuk vond, hoe ik wekenlang in de weer was met verlanglijstjes en hoe spannend ik Sinterklaas vond. Ook kan ik me goed herinneren dat ik niet kon wachten om de cadeautjes open te maken en dat mijn moeder dan zei: ‘Nee, éérst even een kopje thee!’  Traumatische herinnering, dankjewel mam)

Evy zat met een schuine blik te loeren naar Mara’s Barbie-met-keuken. Zij had Barbie-met-bed, maar vond die keuken eigenlijk wel interessant. ‘Mara,’ vroeg ze op haar allerliefst, ‘Zullen we er een huis van maken? Met mijn bed en jouw keuken?’
‘Nee’, zei Mara. ‘Het is míjn cadeau van Sinterklaas’.
Evy was hier niet blij mee. Het was toch een goed idee? Toen ik zei dat Mara best even alleen met haar eigen cadeau mocht spelen, riep Evy verontwaardigd: ‘Ja, maar ik vraag ’t toch áárdig?! Dan kan ze toch best ‘ja’ zeggen?!’ Mijn uitleg dat iemand niet altijd ‘ja’ hoeft te zeggen, omdat je iets aardig vraagt, ging er niet in. Mara speelde onverstoorbaar door met haar coole keuken.

Het zit er weer op. Tot morgen. Want dan doen we Sinterklaas met Bens werk. Nog meer cadeaus voor onze verwende dames.

Sintvoorpret 17 november 2008

Jaaaaaaaa, daar ben ik weer! Ik zit zowaar thúis achter de computer. Vanmiddag was de monteur van Belgacom er en het lag aan hen dat wij zonder internet en televisie zaten. Ze hadden onze verbinding beëindigd toen de nieuwe buurman internet kreeg. Lekker dan. Maar weet je, eigenlijk gaf het wel rust, geen internet in huis. Ik denk dat ik maar wat vaker een dagje de computer uit laat.
Wel jammer dat de kinderen en ik zaterdag de intocht van Sinterklaas in NL niet heb kunnen zien op tv. We hebben nu niks meegekregen van de komst van de goedheiligman. Maar Evy en Mara hebben genoeg dikke vette Sint-voorpret; ze kunnen uren bladeren in de brochure van de speelgoedwinkel. Wat ze willen hebben, wordt met dikke zwarte stift omcirkeld. Alles wat ‘girly’, roze en met paarden is, heeft een cirkel gekregen. Ik heb ze al geprobeerd uit te leggen dat Sinterklaas niet álles kan geven, dat ze een kéuze moeten maken, maar dat is aan dovemansoren gericht. Ik hoop ook dat Sinterklaas op school dit jaar wat leuker is dan vorig jaar, toen ik zo teleurgesteld was (zie HIER)… Maar: via Bens werk hebben we óók nog een Sinterklaasviering, in Plopsa Indoor in Hasselt. Ben benieuwd wat ze ervan maken! Misschien komt er zelfs een Zwart Piet : )